Cóż, ja nie widziałem takich ludzi i takich zachowań. Ten przedziwny marazm i apatia, niezrozumiałe obsesje tego chłopaka, oraz jego przedziwny odbiór świata są rzeczywiście odpychające. Nie wiem czy nazwałbym dzieciaka pseudointelektualistą, szczególnie takiego, który czyta i myśli. Jasne jaki to przybiera u niego wymiar, ale on cały jest niedojrzały i dziwaczny, choć nie pozuje (akurat w tym aspekcie). Jak rozumiem, film miał przenieść problemy 'typowego nastolatka' (rozbite małżeństwo, i jego problemy; alienacja; pierwsza miłość; korespondencja życia rodziców i dzieci itd.) do świata specyficznego bohatera i przejaskrawionego świata. Tylko nie bardzo rozumiem co dzięki temu osiągamy, bo jedynym co różni film od typowej historii tego rodzaju, jest ta dziwna atmosfera . Warstwa estetyczna jest b ładna: od kompozycji kadru, zawsze bardzo starannego, przez statyczne ujęcia, dużą konsekwencje w wyborze barw, czasem ciekawe rozwiązania reżyserskie i st. No, ale to nie Wes Anderson, na pewno.

Ja takich ludzi widziałam dość często. Będę się upierać, że jest pseudointelektualistą, bo owszem czyta, ale nie rozumie tego co czyta, za to lubi bardzo tym szpanować, popisywać się przed odbiorcą, ma przekonanie o swojej wyższości nad innymi właśnie z tego powodu. Jest troszkę jak Adrian Mole - tyle że Adrian był zabawny. On jest irytujący.

Co to za bełkot? Przed kim szpanował??? W jednej scenie użyczył książki koleżance, z którą chciał mieć wspólne zainteresowania. Przypominam, że to nastolatki. Młodzież, która z jednej strony próbuje sprostać przytłaczającym problemom, z drugiej zaś wciąż szuka swojej drogi. Chłopak ani razu nie sprawił wrażenia, jakby chciał nad kimś górować. Nie warto oceniać postaci filmu przez pryzmat swoich kompleksów.

Odniosę się do meritum, pomijając uwagi ad personam.
Nie chodziło mi o górowanie, raczej o to, ze tak bardzo chciał należeć do "popularnych", być akceptowanym, że przyjmował ich wady. Odrzucał "swoich", żeby przypodobać się innym, np Jordanie. Dla Zoey był okrutny tylko dlatego, żeby zaszpanować przed grupą, w głębi serca nie żywił do niej nienawiści.
Nie warto atakować przedmówcy przez pryzmat swojego niezadowolenia :)